Η Κοβέσι, το Άρθρο 86 και η ώρα της πολιτικής ανατροπής – Ποιοι φοβούνται τη λογοδοσία;

Όταν η φωνή της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας φτάνει μέχρι το λιμάνι του Πειραιά για να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να παριστάνουμε ότι δεν ακούμε. Η Λάουρα Κοβέσι δεν έκανε απλώς δηλώσεις. Έκανε μια δημοκρατική παρέμβαση με ηθικό και πολιτικό βάθος που ξεπερνά τις συμβάσεις. Έθεσε, με σαφήνεια, το μείζον: πώς είναι δυνατόν να διεξάγεται δικαστική έρευνα σε ένα κράτος όπου το ίδιο το Σύνταγμα προστατεύει υπουργούς ακόμα και από τα ίδια τους τα εγκλήματα;

Η φράση-τομή: «Το άρθρο 86 εμπόδισε την έρευνά μας για τα Τέμπη και τον ΟΠΕΚΕΠΕ».

Δεν έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε ότι δεν το ακούσαμε.

1. Όταν το Σύνταγμα εξυπηρετεί την ατιμωρησία

Το άρθρο 86 του Συντάγματος είναι το θεσμικό καταφύγιο των πολιτικών απατεώνων. Είναι η ασπίδα πίσω από την οποία κρύβονται οι υπεύθυνοι για το αίμα των Τεμπών και για τη λεηλασία των κονδυλίων του ΟΠΕΚΕΠΕ. Δεν μιλάμε πια θεωρητικά. Μιλά η Κοβέσι. Και μας λέει αυτό που όλοι ξέρουμε αλλά κανείς δεν τολμάει να πει τόσο καθαρά: χωρίς αναθεώρηση του άρθρου 86, δεν υπάρχει Δικαιοσύνη στην Ελλάδα.

Σχετικό άρθρο μας: «Γιατί πρέπει να καταργηθεί το άρθρο 86 – Οι υπεύθυνοι να λογοδοτούν!»

2. Τέμπη – ΟΠΕΚΕΠΕ – Επιχείρηση Καλυψώ: Οι μάσκες έπεσαν

Όταν η ίδια η Εισαγγελέας της Ευρώπης καταγγέλλει πιέσεις, εκφοβισμούς και fake news κατά της ανεξαρτησίας της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, το πρόβλημα δεν είναι πια θεσμικό. Είναι εθνικό.

Εμείς οι Ανώνυμοι Έλληνες προειδοποιούμε εδώ και χρόνια ότι η διαφθορά δεν είναι εξαίρεση. Είναι καθεστώς. Και σήμερα δικαιωνόμαστε. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ένα μόνο παράδειγμα, ένα «πλυντήριο» εκατομμυρίων από κονδύλια που προορίζονταν για την ελληνική αγροτιά. Αντί γι’ αυτό, κατέληξαν στις τσέπες «ημετέρων», με την ευλογία του πελατειακού κράτους.

Σχετικό άρθρο μας: «ΟΠΕΚΕΠΕ – Η πολιτική ντροπή πίσω από τις επιδοτήσεις»

3. Η Κοβέσι δεν είναι ξένη. Είναι Ευρωπαία με ελληνική ψυχή

Η στάση της δεν είναι τυχαία. Δεν φοβάται. Δεν σιωπά. Δεν εκβιάζεται. Και κυρίως: αφουγκράζεται τον πόνο των πολιτών. Αντιλαμβάνεται ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο η διαφθορά. Είναι ότι δεν υπάρχει λογοδοσία γι’ αυτήν. Οι κυβερνώντες φτωχοποίησαν τους Έλληνες, τους εξαπάτησαν, τους φόρτωσαν δάνεια και Μνημόνια — και τώρα, χωρίς ντροπή, πάνε να τους πάρουν και τα σπίτια, χωρίς να πληρώσουν ποτέ για τίποτα.

4. Εμείς δεν κάνουμε απλώς κριτική — Καταθέτουμε πρόταση

Οι Ανώνυμοι Έλληνες δεν φωνάζουμε από θυμό. Φωνάζουμε από ευθύνη. Καλούμε το Ελληνικό Κοινοβούλιο:

• Να ξεκινήσει άμεσα τη συνταγματική αναθεώρηση του άρθρου 86.

• Να πάψει η πολιτική προστασία κυβερνητικών στελεχών.

• Να κατοχυρωθεί ισότιμη δικαστική αντιμετώπιση για όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως αξιώματος.

• Να ενισχυθεί θεσμικά η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στην Ελλάδα.

Σχετικό άρθρο μας: «Αναθεώρηση τώρα – Το Σύνταγμα για τους πολίτες, όχι για την ασυλία»

5. Πρόσκληση προς την κ. Κοβέσι

Ως Πολιτικός Φορέας «Ανώνυμοι Έλληνες» απευθύνουμε θεσμική πρόσκληση στην κα Λάουρα Κοβέσι να επισκεφθεί τα γραφεία μας ή να πραγματοποιήσει ανοιχτή δημόσια συζήτηση για θέματα:

• Θεσμικής ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης στην Ε.Ε.

• Πάταξης της διαφθοράς σε αγροτικά και δημόσια κονδύλια.

• Δικαστικής προστασίας πολιτών έναντι κυβερνητικής αυθαιρεσίας.

Θεωρούμε τη φωνή της σύμμαχο και την παρουσία της αναγκαία για τη νέα Ευρώπη που δεν θα ανεχτεί πια τις «ελληνικές εξαιρέσεις». Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε, να θεσμοθετήσουμε, να στηρίξουμε την ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας στην Ελλάδα.

6. Ποιος φοβάται τη λογοδοσία;

Ας το ξεκαθαρίσουμε:

• Τη λογοδοσία δεν τη φοβάται ο λαός.

• Τη φοβούνται εκείνοι που ζουν από τη διαφθορά.

• Εκείνοι που έκαναν την εξουσία προσωπική τους επιχείρηση.

• Εκείνοι που νομίζουν πως δεν θα λογοδοτήσουν ποτέ γιατί προστατεύονται από το ίδιο το Σύνταγμα.

Ήρθε η ώρα να αλλάξει αυτό. Και τώρα είναι η στιγμή.

7. Συμπέρασμα

Η Ευρωπαία Εισαγγελέας ήρθε, μίλησε και έδειξε με το δάχτυλο εκείνους που πρέπει να φοβούνται. Εμείς είμαστε δίπλα της. Γιατί έχουμε μόνο ένα στρατόπεδο:
Την Ελλάδα των πολιτών. Όχι των πολιτικών.

Η ιστορία γράφεται. Τώρα. Και δεν περιμένει κανέναν.