Διαφάνεια ή Διάλυση: Το Σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ, η Ευρωπαϊκή Καμπάνα και η Ώρα της Πολιτικής Ευθύνης

Στις 17 Ιουνίου 2025, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέβαλε στην Ελλάδα πρόστιμο ύψους 392,2 εκατομμυρίων ευρώ λόγω καταχρηστικής διαχείρισης αγροτικών επιδοτήσεων μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ. Το γεγονός δεν αποτελεί μια μεμονωμένη διοικητική «παράλειψη», αλλά ένα σύμπτωμα ενός βαθέος, παθογόνου μηχανισμού που διαχρονικά ροκανίζει την αξιοπιστία του ελληνικού κράτους. Και το κρίσιμο ερώτημα είναι: Πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε την ασυδοσία; Πότε θα απαιτήσουμε την πραγματική αλλαγή;

Η αποκάλυψη ως πολιτικός καθρέφτης

Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός: δισεκατομμύρια ευρώ που προορίζονταν για την ενίσχυση της αγροτικής παραγωγής, χρησιμοποιήθηκαν σε σκιώδεις δομές, ψεύτικα βοσκοτόπια, φανταστικές καλλιέργειες. Σε μια περίοδο όπου χιλιάδες νέοι εγκαταλείπουν την ύπαιθρο, όπου η ελληνική γεωργία στενάζει κάτω από το βάρος του κόστους και της γραφειοκρατίας, κάποιοι θησαύρισαν. Κι αυτό δεν είναι πταίσμα. Είναι προδοσία.

Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν αφορά μόνο τους αγρότες ή τους εμπλεκόμενους φορείς. Αφορά κάθε Έλληνα πολίτη που πληρώνει φόρους. Κάθε νέο που αναζητά δικαιοσύνη και ευκαιρίες. Κάθε γονιό που προσπαθεί να εμπνεύσει αξίες στα παιδιά του. Η πολιτική απάθεια και ο κομματικός νεποτισμός δεν είναι «θεσμικά λάθη». Είναι ηθελημένες επιλογές που υπονομεύουν την εθνική συνοχή.

Οι χρόνιες παθογένειες: κράτος χωρίς σπονδυλική στήλη

Αν θέλουμε να μιλήσουμε με ειλικρίνεια, το πρόστιμο της Κομισιόν δεν είναι έκπληξη. Είναι απλώς η τελευταία πράξη ενός σήριαλ διαφθοράς. Διαχρονικά, οι κρατικές υπηρεσίες λειτουργούν ως φέουδα, χωρίς διαφάνεια, χωρίς ελέγχους, χωρίς ευθύνη. Οι πολιτικές ηγεσίες είτε αδιαφορούν είτε σιωπούν μπροστά στη συστημική ανομία.

Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είτε είναι διακοσμητικοί είτε καταρρέουν υπό το βάρος πολιτικών πιέσεων. Τα συστήματα καταγραφής, παρακολούθησης και διασταύρωσης στοιχείων παραμένουν αναχρονιστικά ή εύκολα παραβιάσιμα. Και όλα αυτά γίνονται με τις πλάτες της κομματοκρατίας, που χρόνια τώρα θρέφει τους μηχανισμούς αυτούς, δημιουργώντας δίκτυα εξυπηρετήσεων και ανταμοιβών.

Η κοινωνική ανισότητα πίσω από τη διαφθορά

Κάθε φορά που επιδοτήσεις καταλήγουν σε ανύπαρκτα βοσκοτόπια, κάποιος πραγματικός αγρότης μένει χωρίς στήριξη. Κάθε φορά που ο έλεγχος παρακάμπτεται, ενισχύεται η αδικία. Η διαφθορά δεν είναι ένα διοικητικό πρόβλημα. Είναι ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι πόροι δεν είναι άπειροι — όταν τους σπαταλάμε, τους στερούμε από εκείνους που τους έχουν πραγματικά ανάγκη.

Οι Ανώνυμοι Έλληνες δεν βλέπουν τα σκάνδαλα σαν ευκαιρία για φτηνές πολιτικές κορώνες. Τα βλέπουμε σαν ευκαιρία για εθνική αφύπνιση. Είμαστε η φωνή των «ανώνυμων» πολιτών που απαιτούν αλλαγή. Που δεν φοβούνται να πουν την αλήθεια. Που δεν θέλουν να ζουν άλλο σε ένα κράτος-σκιά του εαυτού του.

Η δική μας πρόταση: Από τη σιωπή στη λογοδοσία

Δεν αρκεί να τιμωρηθούν οι «ένοχοι». Δεν αρκούν οι παραιτήσεις. Χρειάζεται ένα νέο υπόδειγμα διακυβέρνησης με σαφείς αρχές:

1. Ψηφιακή διαφάνεια στη διαχείριση των ευρωπαϊκών και κρατικών πόρων. Κάθε ευρώ που εισπράττεται ή διανέμεται πρέπει να καταγράφεται σε ανοιχτές βάσεις δεδομένων.

2. Ανεξάρτητοι ελεγκτικοί μηχανισμοί χωρίς κομματικούς δεσμούς. Οι ελεγκτές πρέπει να επιλέγονται με αντικειμενικά κριτήρια και να λειτουργούν υπό κοινωνικό έλεγχο.

3. Θεσμοθέτηση της λαϊκής συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων. Μέσω ψηφιακών δημοψηφισμάτων και διαβουλεύσεων, οι πολίτες θα έχουν λόγο στη χρήση των κονδυλίων.

4. Δικαιοσύνη χωρίς καθυστερήσεις. Οι υποθέσεις διαφθοράς πρέπει να εκδικάζονται άμεσα και να υπάρχουν σαφείς ποινές.

5. Ανάδειξη ικανών προσώπων με αξιοκρατικά κριτήρια. Όχι άλλη κομματοκρατία. Χρειαζόμαστε ανθρώπους με ήθος και ικανότητες, όχι με «γραμμές» και «χαρτάκια».

Η εθνική ενότητα γεννιέται στην αλήθεια

Η ενότητα δεν χτίζεται με συνθήματα. Χτίζεται όταν όλοι οι Έλληνες νιώσουν ότι το κράτος λειτουργεί για όλους, όχι για λίγους. Όταν κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου. Όταν η εμπιστοσύνη αντικαθιστά τον φόβο. Και αυτό ξεκινά από την αλήθεια.

Η αλήθεια είναι σκληρή: ζούμε σε μια χώρα όπου το δημόσιο χρήμα αντιμετωπίζεται ως λάφυρο. Όπου οι θεσμοί χειραγωγούνται. Όπου ο πολίτης αισθάνεται ανίσχυρος. Αλλά η ιστορία δεν γράφεται με το τι παραλάβαμε. Γράφεται με το τι τολμήσαμε να αλλάξουμε.

Το αύριο ανήκει στους τολμηρούς

Το όραμα των Ανώνυμων Ελλήνων δεν είναι ουτοπικό. Είναι ρεαλιστικό, ριζοσπαστικό και εφαρμόσιμο. Ξέρουμε ότι η αλλαγή δεν γίνεται σε μια μέρα. Αλλά ξέρουμε και ότι κάθε μέρα χωρίς αλλαγή είναι μια χαμένη ευκαιρία.

Εμείς δεν επενδύουμε στον φόβο. Επενδύουμε στην ελπίδα, στην εγρήγορση, στη συμμετοχή. Κι αυτό δεν είναι απλώς πολιτική πρόταση. Είναι κάλεσμα ζωής.

Δεν είμαστε αθώοι αν σιωπούμε

Το σκάνδαλο των αγροτικών επιδοτήσεων και του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι μόνο σκάνδαλο πολιτικό ή διοικητικό. Είναι μια ευκαιρία για τους πολίτες να κοιτάξουν κατάματα την πραγματικότητα και να αποφασίσουν. Αν θέλουμε μια Ελλάδα που θα σέβεται τον εαυτό της, πρέπει να τη χτίσουμε με τα χέρια μας.

Είμαστε οι Ανώνυμοι Έλληνες. Δεν ζητάμε τίποτα λιγότερο από δικαιοσύνη, ενότητα και διαφάνεια.

Η φωνή μας είναι η δική σου φωνή.

Μην σιωπάς. Μην φοβάσαι. Μην συμβιβάζεσαι.

Το αύριο αρχίζει σήμερα.