Η απόφαση που αλλάζει τον τόπο: Δημοκρατική Αναγέννηση τώρα

Η απόφαση που αλλάζει τον τόπο: από τον «θεατή» πολίτη στον συν-σχεδιαστή της Δημοκρατίας

1) Η ειλικρινής αποτίμηση: πώς φτάσαμε ως εδώ

Ο μέσος Έλληνας δεν ψηφίζει μελετώντας προγράμματα. Ψηφίζει όπως «ψηφίζει η οικογένεια», όπως «μας τακτοποίησε παλιά» το Χ κόμμα, όπως «έτσι συνηθίσαμε στο χωριό/στη δουλειά», ή — ας το πούμε ωμά — «για την πλάκα», ρίχνοντας ψήφο σε μικρούς σχηματισμούς χωρίς σχέδιο, μόνο για να «στείλει μήνυμα». Αυτή η συνήθεια έγινε πολιτισμός αδράνειας. Δεν είναι επιλογή συνείδησης· είναι αυτοματισμός.

Το αποτέλεσμα; Κρίση εκπροσώπησης. Τα κόμματα ως θεσμός είναι στο χαμηλότερο σκαλί εμπιστοσύνης (μόλις 9%), στοιχείο που δεν περιγράφει απλώς «γκρίνια» αλλά αποξένωση του πολίτη από το πολιτικό σύστημα. Παράλληλα, πλειοψηφικά ευρήματα δείχνουν ψήφο διαμαρτυρίας (56%) και ότι πάνω από τους μισούς (53%) «δεν βλέπουν αξιόπιστη εναλλακτική» στα υπάρχοντα κομματικά σχήματα. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει πως ένα τεράστιο κομμάτι του εκλογικού σώματος δεν νιώθει εκπροσωπούμενο — ακριβώς το έδαφος πάνω στο οποίο πατά η πρότασή μας. Public Issue+1

Οι «Ανώνυμοι Έλληνες» δεν γεννήθηκαν για να προσθέσουν άλλη μια ταμπέλα στο ράφι. Γεννήθηκαν για να σπάσουν τον αυτοματισμό. Το όνομά μας είναι συμβολικό: δεν κρυβόμαστε· εξισωνόμαστε με τον πολίτη. Δεν ζητάμε «πίστη» σε πρόσωπα· ζητάμε συμμετοχή σε αρχές: διαφάνεια, άμεση δημοκρατία, διάκριση εξουσιών, ανεξάρτητη δικαιοσύνη, αξιοκρατία. Το γράφουμε καθαρά, το υποστηρίζουμε με σχέδιο, και το δεσμεύουμε θεσμικά.

2) Η καθαρή εκκίνηση: πώς αλλάζει πρώτα ο πολίτης

Ας αντικαταστήσουμε το θολό «ψήφισα καλύτερα» με σαφή στάση:

• Κόβω τον ομφάλιο λώρο με το «έτσι ψηφίζουμε στην οικογένεια».

• Δεν «εξοφλώ χάρη» με την ψήφο μου· υπογράφω συμβόλαιο με αρχές.

• Δεν αναθέτω «να τα βρουν οι μεγάλοι». Συμμετέχω: διαβάζω, ρωτώ, ελέγχω.

• Κρίνω πρόσωπα πάνω σε θεσμικά φίλτρα: ξεκάθαρους ελέγχους-ισορροπίες, ανεξάρτητη δικαιοσύνη, διαφάνεια στη δημόσια δαπάνη.

• Απαιτώ μετρήσιμα αποτελέσματα και επιστρέφω την εντολή αν δεν τηρηθούν.

Αυτή δεν είναι «ψυχολογία αυτοβελτίωσης». Είναι πολιτική ενηλικίωση.

3) Το θεσμικό υπόδειγμα μας: Δημοκρατική Αναγέννηση με Συνταγματική Τομή

Δεν υποσχόμαστε «να κυβερνήσουμε καλύτερα» το ίδιο σύστημα. Υποσχόμαστε να το ξανασχεδιάσουμε:

• Τροποποίηση/Αναθεώρηση Συντάγματος με στόχο:

  • Άμεση/συμμετοχική δημοκρατία σε κρίσιμες επιλογές (θεσμοθετημένα δημοψηφίσματα με ουσιαστικό νομικό αποτέλεσμα).

  • Ρητή ενίσχυση διάκρισης εξουσιών: κανείς δεν θα συγκεντρώνει «μοναρχικά» την εκτελεστική ισχύ· checks & balances με πραγματικά δόντια.

  • Θωρακισμένη ανεξαρτησία δικαιοσύνης (διαφανής επιλογή ηγεσιών, θητείες/ασυμβίβαστα, προϋπολογιστική αυτοτέλεια), ώστε δικαιώματα και ισονομία να μην είναι διακόσμηση, αλλά πράξη.

Τα παραπάνω δεν είναι ρητορική. Είναι η θεσμική μετάβαση που χρωστάμε — κι αυτήν την ανάγκη την έχετε ήδη διατυπώσει δημόσια στη δική σας σελίδα-μανιφέστο: ώρα για πραγματική Δημοκρατία, τέλος στο «πρωθυπουργοκεντρικό χαλιφάτο». Ανώνυμοι

4) Πολιτική πολιτισμού: διαφωνούμε χωρίς να διαλυόμαστε

Ο σεβασμός στη διαφορετική άποψη είναι θεμέλιο, όχι luxury. Δεν κάνουμε «πόλεμο φυλών» στα social. Δεν απαντάμε σε τρολ με ύβρεις· απαντάμε με τεκμηριωμένες θέσεις. Η συμμετοχή όλων — χωρίς ετικέτες, χωρίς «τζάκια», χωρίς ρουσφέτια — είναι η μόνη σταθερή γέφυρα προς κοινωνική συνοχή.

5) Ρεαλιστικές λύσεις — Πρακτικό Σχέδιο 10 σημείων για το Μεταναστευτικό

Δεν κρυβόμαστε πίσω από γενικόλογα. Καταθέτουμε εφαρμόσιμο σχέδιο, που μπορεί να υλοποιήσει μια σοβαρή κυβέρνηση ή ακόμη και υπεύθυνοι ΟΤΑ/Περιφέρειες μέσω συμπληρωματικών δράσεων:

1. Ψηφιακή καταγραφή & triage: Πανεθνικό, διαλειτουργικό σύστημα καταγραφής όλων των αφίξεων. Πρώτη αξιολόγηση ≤72 ωρών: διάκριση πρόσφυγα/αιτούντος ασύλου, οικονομικού μετανάστη, ευάλωτων ομάδων.

2. Ταχύρρυθμο άσυλο: Ενίσχυση υπηρεσιών με δικηγόρους/μεταφραστές/χειριστές· χρονοδιάγραμμα ακρόασης και απάντησης· μηνιαία δημοσιοποίηση backlogs.

3. Ένταξη στην ύπαιθρο (πιλοτικά): Στήριξη εγκατάστασης οικογενειών σε αποδυναμωμένα χωριά με δημόσια γη, επιδότηση ενοικίου, μικρο-πίστωση για αγροτικές δραστηριότητες.

4. Γέφυρες με συνεταιρισμούς/επιχειρήσεις: Αντιστοίχιση προσφοράς εργασίας με πραγματικές ανάγκες (αγροδιατροφή, οικοδομή, τουρισμός, φροντίδα). Συμβάσεις, εκπαίδευση, ασφάλιση.

5. Γλώσσα & δεξιότητες: Ταχύρρυθμα ελληνικά + τεχνική κατάρτιση. Στόχος ένταξης 3–6 μηνών σε ειδικότητες που «διψούν».

6. Καθαρό νομικό/εργασιακό πλαίσιο: Ελάχιστη αμοιβή, πλήρης κοινωνική ασφάλιση, μηδενική ανοχή σε μαύρη εργασία/εκμετάλλευση· πρόστιμα με ηλεκτρονική διασύνδεση με ΕΦΚΑ/ΑΑΔΕ.

7. Ευρωπαϊκή διπλωματία: Δίκαιος καταμερισμός μέσω relocation/προγραμμάτων επανεγκατάστασης· στοχευμένη χρηματοδότηση τοπικών/περιφερειακών δομών ένταξης.

8. Τοπικά συμβούλια συνοχής: Δήμοι, Εκκλησία, σχολεία, σωματεία συνδιαμορφώνουν σχέδια ένταξης που αποσυμπιέζουν την καθημερινότητα.

9. Εκστρατείες ενημέρωσης: Αληθινά παραδείγματα επιτυχούς ένταξης, οικονομικοί δείκτες συμβολής, ιστορίες ανθρώπων — για να νικά η πραγματικότητα τον μύθο.

10. Συνεχής αξιολόγηση & διαφάνεια: Τριμηνιαίοι δείκτες ένταξης/απασχόλησης/φορολογικής συμβολής ανά Περιφέρεια, ανοικτά δεδομένα και πολιτική λογοδοσίας.

Αυτό δεν είναι «δεξιό» ή «αριστερό». Είναι πολιτική αποτελεσματικότητας με ανθρωπιά και τάξη.

Σημείωση επικαιρότητας: Την τελευταία περίοδο, το αρμόδιο Υπουργείο έχει προχωρήσει σε πιο επιθετική κατεύθυνση (π.χ. κεντρικοποίηση συμβάσεων για δομές/παροχές μέσω Υπερταμείου, διμερείς συμφωνίες για νόμιμη μετανάστευση, έμφαση σε επιστροφές, έλεγχο ΜΚΟ, κ.ά.). Αναγνωρίζουμε ό,τι κινείται προς τη νομιμότητα/διαφάνεια, αλλά ζητάμε μετρήσιμη απόδοση και σεβασμό δικαιωμάτων — αυτό είναι η δική μας γραμμή. Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου+1

6) Μια μικρή — αλλά χρήσιμη — αναφορά σε δηλώσεις Πλεύρη

Χωρίς να «κρεμάμε» το πρόγραμμά μας πάνω σε πρόσωπα, καταγράφουμε ότι ο Θ. Πλεύρης έχει διατυπώσει/υλοποιήσει σκληρές τοποθετήσεις για επιστροφές > αφίξεις, έλεγχο ΜΚΟ και ποινικές ρήτρες για παράτυπη παραμονή· κατεύθυνση που επιβεβαιώνεται και από επίσημες ανακοινώσεις/συνεντεύξεις του Υπουργείου. Αυτά τα σημεία διασταυρώνονται με την ανάγκη για τάξη και αποτελεσματικότητα που ζητά η κοινωνία — υπό τον σαφή όρο: έννομο κράτος, πλήρης διαφάνεια, σεβασμός Δικαίου. Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου

7) Η «μεγάλη εικόνα»: από πολιτικές υποσχέσεις σε θεσμική λογοδοσία

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται έναν ακόμη «δυναμικό» υπουργό. Χρειάζεται κανόνες που ισχύουν για όλους: για την εκτελεστική εξουσία, για τα κόμματα, για τις ΜΚΟ, για τους εργοδότες, για τους ίδιους τους πολίτες.

• Προϋπολογισμός σε ανοιχτά δεδομένα (line-item) με ετήσιο “citizens’ report”.

• Διορισμοί με μοριοδότηση/ασυμβίβαστα, και όχι «τηλέφωνο».

• Συμβάσεις Δημοσίου με πλήρη ανάρτηση παραρτημάτων/προδιαγραφών.

• Ανεξάρτητες αρχές με εγγυημένους προϋπολογισμούς και δεσμευτικές γνωμοδοτήσεις.

• Δικαιοσύνη με στοχευμένη ψηφιακή επιτάχυνση (διαλειτουργικότητα φακέλων, υποχρεωτικά χρονοδιαγράμματα έκδοσης αποφάσεων, στατιστική διαφάνεια ανά δικαστήριο).

Αυτά είναι το οξυγόνο της Δημοκρατίας. Χωρίς αυτά, αλλάζουμε μόνο αφίσες.

8) Το πολιτικό κάλεσμα — χωρίς «μα» και «αν»

• Απόδοση ευθυνών για όσους κατέστρεψαν (οικονομικά/θεσμικά) τη χώρα.

• Θεσμική ανασυγκρότηση με αλλαγές που δεν ανατρέπονται σε μία νύχτα.

• Εθνική αυτοπεποίθηση χωρίς εσωτερικό διχασμό.

• Συμμετοχή: η Δημοκρατία δεν φοβάται τις σκιές· τις φωτίζει.

Οι «Ανώνυμοι Έλληνες» είναι οι πολίτες που δεν ακούστηκαν. Αυτή τη φορά, θα ακουστούν.